Forum dyskusyjne Aeroklubu Opolskiego

Andrzej

Po sobocie już jestem na głodzie.... skakania... Very Happy

Rafał.P.

No nie tylko Ty Smile

Napiszcie jak bylo w Miroslawicach i moze sa jakies fotki

Łukasz

Niech napiszą Ci co byli pod moją opieką. Moim zdaniem wrażenia uczniów-skoczków b. pozytywne mimo małej przygody z niskim otwarciem.

filip

Było rewelacyjnie... stres przed i ulga po... a w trakcie ekstaza i chwilowe bezdechy od pędu wiatru... polecam gorąco, mimo iż widoki były marne bo chmury wszystko zasłaniały, ale kto by przy pierwszym skoku z 4000 podziwiał widoki... to raczej walka z powietrzem i czasem była, chociaż pod czujnym okiem i z małą pomocą instruktora było znacznie łatwiej... jeszcze raz polecam...

BartekR

Nnooooooooooo, to teraz już będziesz nieźle furgotał razem ze "starszyzną" Very Happy

Gratulacje Exclamation

Rafał.P.

Z 4000

ale jazda

Gratulacje Smile

A kto tam sie spoznil z otwarciem Question

Witam w klubie Very Happy

No i ile brali za bilet na 4000-70,80 pln Question

Pozdro

guniak

Gratuluje Marek
ja pierwsze 4km zrobiłem przy 135 sk i to dzięki szeregowi sprzyjających zdarzeń i okoliczności.
a następny przy 300 sk ;-(
choć widze że 20 i 21 IX 1997 skakaliśmy z 3,5 km w PNW z ANa cwaj
Stolat powinien pamiętać bośmy się po całym niebie ganiali
a chmury w pełnym pokryciu pod a nie nad tobą to raczej atrakcja której jeszcze nie miałem okazji zobaczyć

Andrzej

Ja po 4000 w tandemie przeżyłem sporo, łącznie z chmurami pod sobą, otwarciem w chmurach i wyłaniającą się ziemią wychodząc z chmur, a teraz marzenie o samodzielnym spadaniu, tylko umiejętności póki co brak... Very Happy

grzesiek

nic tylko pogratulowac i zazdroscic skoku z 4000 m.

ehhh rozmarzylem sie Wink

Stolat

kurka wodna tera je 4000 jak zachcesz , instruktor chętny tobie towarzyszyć, a parę lat temu to nawet w polsce nie było tyle ptaszków coby tam ciebie zabrać , pamiętam te skoki guniak a to dlatego że to było zawsze przy takiej okazji "święto lasu" i instruktor zezwalał kto może skakać a kto nie , i nie zawsze było gwarantem skoku to że masz skrzydło i ponad sto skoków he he. Dla nie wtajemniczonych posiadanie skrzydła czyli w naszym przypadku SW-12 , musiałeś mieć opanowaną plaską sylwetkę , a teraz szkoli się na skrzydłach podstawowo he he co za czasy

huszcza

pamietam poczatki lat 80, wtedy to nawet na zachodzie dobry samolot byl rarytasem.
W klubach skakalo sie głownie z Dorniera Do-27 (beznadziejny - taka troche wieksza wilga) albo z cessny 172 - w najlepszym wypadku Rocket.
Zeby skoczyc z 4 tys trza bylo jechac do Ameryki.
tam oferowali Dacoty DC-3 - sfatygowane wojnami - m in. z Wietnamu.
jedna z nich lata do dzisiaj - taka biala z niebieskim paskiem na oknach i z napisem "our douglas"

Wtedy tez pojawialy sie pierwsze "ekstremalnie" małe czasze,
pierwsza z nich - Wildfire miala miala ekstremalne 168 stop, a Para-Flite wypuscila Nimbusa ktory urywal przy otwarciu jaja.
Mialem takiego i dlatego mam dzisiaj cienszy głos...

Pamietam jak w niedalekim od miejsca mojego uwczesnego zamieszkania Leutkirch (emerytowani spadochroniarze beda jeszcze pamietali ze byly tam kiedys spadochronowe mistrzostwa swiata) zrobili pierwsze Boogie z Dornierem 228 to sie ludzie zjezdzali z calej europy zeby dawac z 4000. cena biletu wtedy nie mala - wynosila 37 DM (Marek niemieckich)
Ech stare czasy.

Potem otworzyla sie Empuria.
Bylem na otwarciu Smile

to byl chyba 1985 a strefe prowadzil Roland Hilfiker ojciec AFF-a z taka laska - Maria sie chyba nazywala.

No i bylo jeszcze Locarno

... ale najładniej jest jak zachodzi słonce w ostanim wylocie w Opolu, i jak sie juz wisi na spokojnie w szelkach,
i zadne 4000 nie sa mi juz dzisiaj po 30 latach potrzebne do szczescia

grzesiek

Andrzej

Z pewna dozą wzruszenia i wielkim szacunkiem czytam wspomnienia i refleksje doświadczonych kolegów. To jest właśnie Wasze bogactwo pasji spadochroniarskiej, jedyne w swoim rodzaju, nie do podrobienia i niedoścignięte przez nas, "kotów" spadochroniarskich... Wyrazy szacunku !!

guniak

spasuj z tym patosem
my wiemy co każdy przeżywa podczas pierwszych skoków i podejrzewam że szanujemy to bardziej niż wasze dziewczyny (sorry Manuela wasi chłopcy)
a na wspomnienia trza po prostu poczekać
a słowo na k (określające pewien organizm) na lotnisku nie pasuje i skojarzenia z wojskiem (wraz z anegdotą o zatapianiu czołgu) mamy już za sobą

naturalnie
pozdrawlaju